شاعرانه ها....2

آی عشق

جهره ی آبی ات پیدا نیست!

.....

قناری گفت...
به هوشنگ گلشيری

قناری گفت:

ــ کُره ی ما

کُره ی قفس ها

با ميله های زرين

و چينه دان ِ چيني.

ماهي سُرخ ِ سفره ی هفت سين اش به محيطي تعبير کرد

که هر بهارمتبلور ميشود.

کرکس گفت: ــ سياره ی من

سياره ی بي همتايي که در آن مرگ

مائده ميآفريند.

کوسه گفت: ــ زمين

سفره ی برکت خيز

ِ اقيانوسها.

انسان سخني نگفت

تنها او بود

که جامه به تن داشت

و آستين اش

از اشک تَر بود.

احمد شاملو

۱۳۷۳